Muntiyadi turu ngeloni Romlah, bojone. Pas enak-enak turu, Romlah
dhadhak ngelindur celuk-celuk pacare.
”Mas Gempil . . . aku kangen mas. Mas Gempil peluklah aku mas . .
.”
Krungu ngono Muntiyadi malih cemburu ngamuk-ngamuk gak karuan,
Romlah langsung diseret lang jedhing.
”Hayo ngomongo !!! Awakmu pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,”
jare Muntiyadi mbentak bojone.
”Iyo cak . . . ” jare Romlah.
Langsung sirahe Romlah didelepno nang banyune bak mandi, cik kapok
pikire Muntiyadi.
Mari oleh sak menit Romlah gelagepen, ambek Muntiyadi sirahe diangkat terus ditakoni maneh.
”Wis saiki ngomongo maneh !!! Awakmu sik pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi maneh.
”Iyo cak . . .” jare Romlah.
Langsung sirahe Romlah didelep nang bak mandi luwih sui maneh, sik
gak kapok ae arek iki pikire Muntiyadi.
Mari oleh rong menit Romlah gelagepen, ambek Muntiyadi sirahe diangkat terus ditakoni maneh.
”Hayo ngomongo maneh !!! Awakmu sik pingin pethuk ambek Gempil
tah ???!!!,” jare Muntiyadi maneh.
”Iyo cak . . .” jare Romlah.
Muntiyadi tambah muntap. Pas arep didelepno nang banyu maneh,
Romlah berontak terus takon nang Muntiyadi.
”Sik tah cak, sampeyan yakin tah lek mas Gempil onok nang njero banyu
0 komentar:
Posting Komentar